„Jeśli kochasz to, co robisz, to nie jest to praca” – Konfucjusz
Mam na imię Monika, jestem nauczycielem języka polskiego i historii w szkole podstawowej. Jako oligofrenopedagog pomagam również dzieciom niepełnosprawnym intelektualnie. Prywatnie jestem żoną swojego męża i mamą czteroletniej Ali.
Tak, przyznaję, jestem szczęściarą. Ja nie pracuję. Ja codziennie poszukuję.
Czego?
Motywacji, inspiracji, możliwości, nowych sposobów, metod działania.
Po co?
Po to, aby prowadzone przeze mnie lekcje były nieszablonowe, innowacyjne, ciekawe, i co ważne – nieprzewidywalne.
Najlepszą miarą sukcesu są dla mnie sytuacje, gdy uczniowie po wejściu do klasy z żywym zainteresowaniem pytają „Co będziemy dzisiaj robić?”. Uwielbiają być zaskakiwani. A ja staram się, aby każda lekcja była dla nich niezapomnianą przygodą.